جلیل سامان نویسنده، تهیه کننده و کارگردان سینمای ایران که توانست با «ارمغان تاریکی» و «پروانه» در جشنواره جام جم خوش بدرخشد، سابقه چشمگیری در تولید آثار انقلابی و دفاع مقدسی دارد. وی کارگردانی و تدوین آثاری چون فیلم سینمای قصه قرارگاه (دفاع مقدس) و مستندهایی چون آیت الله لاری، قیام جنوب، حدیث سرو، حدیث دلدادگی و سوسنگرد را در کارنامه خود می بیند.
وی در گفت و گو با خبرنگار سراج24 با انتقاد از وضعیت فعلی سینمای انقلاب می گوید: تاکنون در سینما فیلمی که اختصاصا به انقلاب اسلامی پرداخته باشد، نمی شناسم یا آنقدر کم و ضعیف بوده که نیاز به یادآوری دارد اما در حاشیه انقلاب آثاری در رابطه با شخصیت های مربوط به انقلاب ساخته شده است که آن هم انگشت شمار است.
این کارگردان سینما با بیان این نکته که حرکت انقلاب آنقدر با شتاب بود که هنرمندان سینما از آن عقب مانده اند، خاطرنشان کرد: بعد از انقلاب هم آنقدر موضوعات فرعی مانند درگیری های داخلی کردستان، جریان خلق عرب، جنگ تحمیلی، ترورها و... بوجود آمد که اصل انقلاب فراموش شد که البته همه آنها نیز ظرفیت های بی نظیری برای پرداخت دارند.
سامان با تاکیر بر این نکته که متاسفانه هنوز هم موقعیت برای طرح بسیاری از مسایل مربوط به انقلاب وجود ندارد، خاطرنشان کرد: ما از خودسانسوری رنج می بریم .همچنان ما با بسیاری از مشکلات در حوزه امنیت ملی مواجه هستیم. مشکلی که من برای سریال شهید چمران هم با آن درگیرم و دستم را بسته است.
وی در ادامه افزود: این بخش از مشکلات به مدیریت فرهنگی جامعه برمیگردد که در همه دوران به شدت سیاسی و جناحی بوده است.
سامان در پایان اذعان کرد که اغلب هنرمندان ما از انقلاب عقب هستند و قریب به اتفاق مدیران فرهنگی ما نیز از هنرمندان عقب هستند. با این وصف چه می شود کرد؟!
این کارگردان سینما همچنین بر اساس یادداشتی که بر روی وبلاگ شخصی اش منتشر کرده معتقد است که «هرچند سینما خیلی از جامعه عقب تر است اما به هر حال باید سینما را تابعی از جامعه بدانیم. حرکت انقلاب و حوادث بعد از آن انقدر پر شتاب بوده است که هیچگاه هنرمندان (خصوصا در حوزه سینما) نتوانستند سر بزنگاه حاضر شوند. اما این روزها مطرح شدن «امید» نشان از فقدان آن است و حال توقع می رود که سینما در این وضعیت به عنوان مرهمی به داد مردم و مسؤلان برسد.
